आज संध्याकाळी
तिची-माझी भेट ठरली
वाट तिची बघण्यात
क्षण युगे भासली
उगवत्या चंद्रा बरोबर
ती पण आली
माझी नजर पडताच
मनोमनी लाजली
आमच्या प्रिती सारखी
बहरली रातराणी
दिल्या-घेतल्या वचनांना साक्षी
क्षितिजावरची चांदणी
लक्ष चांदण्यांचे तेज
एका चंद्राने झाकोळले
तीच्या एका स्पर्शाने
देहभान हरपले
मदहोष करणारे क्षण
हातात पकडायचे होते
मनातल्या चोर कप्प्यात
जपुन ठेवायचे होते
निरोपाची वेळ येताच
मन उदास झाले
बेचैन मनाला पुढच्या
भेटीची आस लागे
