भोग..!

भेगाळ जमिन
उन्हाचा ताव
पावसाला साकडं
आतातरी धाव..

काळं कभिन्न
मातीचं ढेकुळ
भुकेलं जनावर
तहानेनं व्याकुळ

सुकलेली आसवं
बधिर जाणिवा
आगीचा डोंब
पोटात वणवा

सरीवर सर
मातीत गारवा
बेधुंद चातक
गाई मारवा

हिरवी जमीन
हिरवं रान
बळीराजा घेई
सुंदर तान

कणसं भरली
हसलं सुख
काळ्या आईचं
प्रसन्न रूप

बरसल्या धारा
सोडूनी लय
जीवन झाले
'जीवन्'मय

पाणलोट अजस्त्र
वाहिलं जगणं
उन्हाळा-पावसाळा
नेमेची भोगणं..............

- प्राजु
(९ नोव्हें ०७)