हलके-हलके धावणारी
वाट नागमोडी

वळणा-वळणावरती दिसती
रुपे बालपणीची

पावसात न्हालेली
तृप्त साजरी सृष्टी

सर परतीच्या पावसाची
अशी अचानक यावी

मनातल्या ओलाव्याने
नखशिखान्त भिजून जावी

चिंब-चिंब मी मुक्त मोकळी
झेलत जाईन सरी

अवचित पडल्या गारांनी
जडावेल ओढणी

आठवेन मज अवखळ ती मी
झगा भरून धावणारी

चट पोहचावे सख्यांजवळी
हिम-मोती बांधून गाठी

मुक्त-पणे ते उधळता मोती
हास्य-फुलांचे इमले चढती

अक्षय धन ते मज जवळी
क्षणा क्षणांचे मोती

दौलतीत त्या कुबेरच मी
कितिंदा पहाते फिरुनी

अस्पर्श मोती-पवळी
नाजूक प्राजक्ताची

स्वाती फडणीस......................२००६