नकोच होते तुज माझे
प्रकाशाचे चांदणे .
वेडच होते प्रेम माझे
सदा सर्वदा आंधळं.
नकोच होता श्वास माझा
नकोच होती बंधने .
पैलतिरी दिसलीच नकळत
आठवणींची स्पंदने.
नकोच होते तुज माझे
स्वप्नांचे नांदणं .
वेचत बसले मी मनी बस
प्राजक्ता चे चांदणं .
प्रश्न पडतो एकच तेवढा
तू नसे जवळ तेधवा .
नकोच होते तुज मी जर
का स्मरते मला आजपण?
दूर कुठवर जळती ज्वाला
इथं का बरसी श्रावणधारा?
दूर कुठवर तेजस्वी चंद्र
इथं चांदणी का फुलवी रंग?
