सखा

 अंधाऱ्या सायंकाळी

   मी पान बनूनी गळते

सुकून जातो ओलावा

   मी पाचोळ्यासवं जळते. 

भल्या पहाटे जेंव्हा

  वसंत निघूनी जातो

विरहात माझ्या, सखा,

  निष्पर्ण उभा रहातो.