जगणे नव्हे आभास मरणाचा रोज भास सुख थांबेना मुठीत करतो तरी प्रयास धाय मोकले विवेक इमान जेव्हा पणास उठे पंगती सदैव बळे बळे कुणा उपास डोळ्यात रात जागी गहीवरे छत उदास उतू जाई तम घरात लखलख जगी आरास लिही कुणी ना पानी आखता वरी समास जळलो चिती पुरेसा संपला का प्रवास?
निरंतर ऊर्ध्वश्रेणीकरण
पायाभूत सुविधांमध्ये सातत्याने होत असलेली दैनंदिन प्रगती पाहून यापुढे मनोगतासाठी निरंतर ऊर्ध्वश्रेणीकरणाचा अंगीकार करणे उचित दिसत आहे. त्याप्रमाणे आवश्यक ते बदल व्यवस्थेत केले जात आहेत. manogat.prashaasak@gmail.com ह्या पत्त्यावर आपल्या अडचणी व/वा सुचवणी विपत्राने कळवता येतील.