कालपर्यंत लाडकी लेक बापाच्या ताटात जेवत असे.
तिची बापावर खूप माया होती.
बापाचेही तिच्यावर खूप प्रेम होते.
बाप आपल्या परिने लेकिचे सारे हट्ट पुरवित असे. पण.....
लेक आता फक्त आईबापाचीच लाडकी राहिली नव्हती.
तिला आता एक जोडिदारही भेटला होता.
अर्धशिक्शित व परजातिचा असला तरी त्यांचे एकमेकावर खूप प्रेम होते. पण.....
बापाला मात्र हे पसंत नव्हते.
त्याने लेकीला खूप समजावले, धमकावले,
कधी नव्हे तो तिच्यावर हातही ऊगारला.
पण लेकीला आपल्या प्रेमापुढे काहीही दिसत नव्हते.
शेवटी बापाच्या मनाविरुद्ध तिने जोडीदाराशी लग्न केले.
कायद्याने (? ) ती सद्नान होती ना!
त्या छोट्याशा गावात ही घटना सर्वत्र झाली.
बापाला गावात सारे ओळखत. तो शरमिंदा झाला.
तो घराबाहेर पडेना. त्याला झोप लागेना.
त्याला अन्न गोड लागेना. लेकीची बन्डखोरी साहवेना.
जात-पात, समाजाचा पगडाही झुगारता येईना.
हळूहळू तो मिटून गेला. हा मानसिक ताण ,
त्याच्या सहनशक्तिच्या पलिकडे गेला.
आणि , एका बेसावध क्षणी त्या वेफल्यग्रस्त बापाने ,
आत्महत्या केली.