संन्यास एक फुल असते मनात उगवून आलेले
लाल शेंदरी रंगाने त्या आत बाहेरून रंगलेले ||
संन्यास एक धून असते मना मध्ये वाजणारी
लौकिकाच्या आकांक्षा सहज सुटून देणारी ||
संन्यास एक गाणे असते जीवन गाणे झालेले
सहजानंदी आत्मसुखाच्या हिंदोळ्यावर बसलेले ||
संन्याशाचे गाव कुणा का सहज असे मिळते
दिव्यत्वाचे ओढ तिथे जीवन जळावे लागते ||
जीवनाने दिले एक ते धन्य वरदान असते
भाग्यवशे कधी कुणाचे आयुष्य आनंद होते ||
प्रभूप्रेमाच्या प्रवासातील पेणे शेवटचे ते असते
अग्नीवेशी धुरंधरास ठाणे ठावूक ते असते ||

विक्रांत प्रभाकर
दुवा क्र. १