जीवनाचा पेपर माझा
तसा सोपा नाही
हुशार विध्यार्थी होतो
तेव्हा दया माया नाही
बालपणातील एक वाक्यात
सहज सुटत गेले
गाळलेल्या जागेत पौगंड
थोडे बिथरून गेले
नोकरीही थोडक्यात उत्तर
जरी देवून गेले 
लग्नाचे चूक कि बरोबर
अजूनही नाही कळले
दीर्घ प्रश्न आयुष्याचा
उभा आ वासून आहे
जीवन गुरु समोर अन
छडी हाती घेवून आहे
विक्रांत प्रभाकर
दुवा क्र. १