असहायतेत तडफडणारा
माणूस जागा होत आहे
क्रोध हा विद्रोह होवून
आता उफाळत आहे
मेलेल्या डोळ्यात त्या
आगडोंब जळत आहे
त्या आगीत सुप्त सूड
वर्ग होवून वाढत आहे
शांती प्रेम अहिंसा
देवघरात मूर्तीत आहे
आग्रही गंभीर कट्टरता
गर्दीमध्ये मिरवत आहे
मोठमोठ्या घोषणा देत
ते आता सांगत आहे
आहोत आम्ही आहोत रे
लाऊडस्पीकर घुमत आहे
अमुक देव मानू नका
त्या प्रार्थना व्यर्थ आहे
तमुक पुजा करू नका
करणारेही धूर्त आहे
आग्रहाने शपथा वचने
दिल्या घेतल्या जात आहे
श्रद्धे वाचून धर्म जीवनी
पुन्हा परत येत आहे
एका पुरोहिताची जागा
आणि दुसरा घेत आहे
झुकण्यासाठी मस्तक
नवी जागा शोधत आहे
विक्रांत प्रभाकर
दुवा क्र. १
