अंतरीच्या गूढ गर्भी एकदा जे वाटले,
एकदा जे वाटले ते प्रेम आता आटले ॥धृ.॥

दूर सोनेरी सुखाचे पाहिले आभास मी तू
रंगले आभाळ पूर्वी, तेच आता फाटले ॥१॥

एकदा ज्यांतून माग सूर संवादी निघाले
वंचनेने तोडले ते, स्नेहतंतू आतले ॥२॥

शेवटी मंदावलेल्या वादळी वाऱ्याप्रमाणे
राहणे झाले दिवाणे, ते गीत गाणे कोठले ॥३॥

गायक : सुधीर फडके
गीतकार : ना. घ. देशपांडे
संगीतकार : राम फाटक