मी स्वच्छंद भरारतो,
मनानं...कधी देहानं...
कधी कंटाळून जगण्याला,
कधी जगण्याच्याच मोहानं..

कधी कुठे गवसतात
कलकल कविता झऱ्यांच्या...
हिरवळीत उमटलेल्या
पाऊलखुणा पऱ्यांच्या..

कधी ओठांनी पिऊन घेतो
रंग अबोली फुलांचे..
अन डोळ्यांनी टिपून घेतो
हसू हसऱ्या मुलांचे...

पाऊलांच्या उर्मीनं...
कधी मृद्गंधाच्या स्नेहानं..
मी स्वच्छंद भरारतो,
मनानं...कधी देहानं...