हा मजकूर माझ्या ईपत्त्यावर फिरत आला आहे तो तुम्हा मंडळींसाठी करमणूक म्हणून (मनोगतावरील सर्व लेले बंधू-भगिनींची माफी मागून) टंकलिखित करीत आहे. (मूळ मजकूर सुरेश करंदीकर)
आमच्या कॉलेजात दोन लेले होते. एक होता सुहास कमलाकर लेले. त्याला ''सुकलेले'' असे आम्ही चिडवायचो. स्वारी आजारी असायची आणि सुकलेली असायची. दुसरा लेले म्हणजे भूषण केदारनाथ लेले. हा ''भुकेलेले'' खाण्यापिण्याचा शौकीन होता. कॉलेजच्या समोर एक स्टेशनरीचे दुकान होते. मालकाचं नाव संपतराव परशुराम लेले. त्यांना आम्ही ''संपलेले'' म्हणत असू. त्यांच्या दुकानातील स्टॉक सदा संपलेला असायचा. आमचे शेजारी बन्याबापू सदाशिव लेले. सदोदित ओट्यावर बसलेले असत. ''बसलेले'' ही पदवी त्यांना शोभून दिसायची. काशिनाथ वरदराज लेले सदा ''कावलेले'' असत. तर निळकंठ जनार्दन लेले नेहमी ''निजलेले'' असत. ''सजलेले'', ''रुसलेले'', ''नसलेले'', ''असलेले'', ''पुसलेले'', ''घासलेले'', ''दमलेले'' असे अनेक लेले मला भेटले. त्यांची नावे काय असतील हे कृपया तुम्ही ओळखा.
अंजू
