सकाळ झाली, पण डोळे उघडे ना
ऑफिसआत आलो, पण काम कर्वे ना

असतो बसलेलो ह्या संगणका समोर दिवस भर
मन भटकत असते, भवितव्याच्या पंखान वर

मनाची स्वप्न असतात मनालीच्या डोंगरावर
पण अस्तित्व रेंगाळत असते साहेबाच्या पायावर

उसळेते रक्त आणि मनाचा होतो सुपर म्यान
साहेबा समोर व्हावे लागते दोबर म्यान

जणू विलक्षण खेळ आयुष्य जगायचा
आठवड्यातील पाच दिवस रोज मरायचा

काढावे लागतात सोमवार ते शुक्रवार पोटा पाई
कधी जातात निघून शनिवार-रविवार काही उमगत नाही

पुन्हा सुरू होते चक्र ते सकाळचे
प्रभावी उघडावे लागतात डोळे सोमवार चे
पुन्हा तोच संगणक आणि तोच साहेब
असतात तेच पाच दिवस
आणि झुलावे लागते करत आयुशाची सर्कस

किती ही नकारात्मक कविता
जणू आयुष्याचीच सोबती

भरुया रंग जरा आयुष्यात अपुल्या गीतांनी

केला छंद चालू खेळण्याचा सोमवारी
आपोआप उघडतात डोळे सोमवारी सकाळी

संगणका वर बसून रचल्या काही ओळी
दोबर म्यान चा पत्ता घातला साहेबाच्या गळी

मनाच्या मनालीत बांधला मोठा बंगला
आयुष्य रंगवायचा छंद जणू रमला