क्षण- क्षणाला तुझी आठवण येते
अन मन माझे पार हेलावून जाते
खर्च विसरावं म्हणतो तुला आता
पण प्रेम माझे अजूनच वाढत जाते

वाटलं नव्हत कधी मला
जगताना एवढा संघर्ष करावा लागेल
एखाद्याला विसरण्यासाठी
स्वतःचा आत्माच गमवावा लागेल

अपेक्षा अशी केलीच कशी
जी तुला कधी मान्य झाली नाही
तुझ्या प्रेमाच्या दुनियेत
मला जागा कधी मिळाली नाही

तुझ्याशी जेव्हा फक्त मैत्री होती
जीवन कस एकदम ख़ास होत
तीच मैत्री प्रेम भंगात बदलली
अन जीवन तेव्हा माझं राख होत

मित्र म्हणून तुला मी
मनापासून आवडत होतो
आयुष्यभर फक्त माझीच रहा
एवढे मागणे मागत होतो

माझ्या प्रेमाचा स्वीकार
करू शकली नाहीस हे मला समजले
पण तुझ्या आयुष्यातूनच मला
काढण्यास मन कसे तुझे धजले??

आता नाही पण आयुष्यात
कधीतरी तुला माझ्या प्रेमाची किंमत कळेल
कितीही आवरलंस स्वतःला तरीही
माझ्यासाठी डोळ्यांतून अश्रू गळेल

तेव्हा मनाला लावून घेऊ नकोस
मी तुला कधीच परके मानले नाही
वाईट फक्त एवढेच वाटते मला
तू प्रेम माझे कधीच जाणले नाही