":आजपासून या बाळावर

अधिकार त्याच्या आईचा"

न्यादेवतेच पारडं स्त्रीकडेच;

तर त्याला न्याय कसा म्हणायचा.

पहिल्यांदाच मला रे बाळा;

पुरुष होण्याची लाज वाटली;

केली होती खूपं पराकाष्ठा;

तुला मिळवण्यासाठी.

तुझ्या पावलांत मला ;

गवसतील वाटा वाटले होते;

बोबड्या बोलात तुझ्या;

'बाबा'ऐकावेसे वाटले होते.

या आंधळ्या कायद्याने;

तुझी माझी नाळ कापली;

अन् पुरुष कठोर असतो;

म्हणून सारीपाट जिंकली आई.

बाळा, सगळेच बाबा वाईट नसतात;

त्यांनाही असतो मायेचा पाझर;

आपल्या रक्ताच बाळ बघताना;

त्यांचाही भरून येतो उर.

मला फक्त रडता नाही आलं;

कारण समाजाने मला व्याख्येत बसवलं;

तूझ्या कुशीत झोपण्याच;

माझं स्वप्न हिरावलं.

दोष तुझ्या आईचा की माझा;

या गोष्टींना आता अर्थच नाही;

मला फक्त एवढंच कळलं;

बाप असून मला मुलगा नाही.

तरीही बाळा मोठा हो;

आकाशाला गवसणी घाल;

जगण्याच्या वाटेवर धडपडलास;

तर हक्काने 'बाबा'म्हणून साद घाल.

मी खरंतर वेडेपणाच करतोय;

कदाची मी तुला आठवणारही नाही;

पण ही वेड्या बापाची माया;

म्हणून तर मी आशा सोडणार नाही.