ओळख बरं आज सकाळी मी कोणाला पहिले ??
पोपटी रंगाचा ड्रेस घातलेला ... मनात प्रश्नांचे, विचारांचे काहुर माजलेले... एक हात सतत पर्स वर ठेवलेला ... दर मिनिटला मनत इच्छा ... देव फोन येउदे, फोन येउदे .... टेलेफोन ओफ़िस समोरुन एकटेच माज़े आनंदाचे झाड चालत येत होते ...
एक नजर पहिले अन मनत देवगांधार उमटला ... असा देवगांधारही कोणी ऐकलेला नाही ... मग मनात उमटत होते ते काय आहे ... कोणतीतरी .. जणु सात जन्म जुनी एक जाणिव सांगत होती .. हाच तो सुर जो तुला आजपर्यंत गवसला नव्हता ... देवगांधार ... अन इकडे माझे आनंदाचे झाड एकटेच चालत येत होते ...
अंतर हळुहळु कमी होत होते ... मनात हुरहुर दाटली होती ... देवगांधार धुंद करत होता ...
मी बाजुला झालो ... माऊ अगदी हाकेच्या अंतरावर आली ... असे वाटले सरळ पुढे जावे अन माझ्या वेड्या कोकराला मिठित घ्यावे ... पन कोणजाने कशाने बांधुन ठेवले होते मला ... ते आरसपानी सौन्दर्य नजरेत भरले अन निमुटपने चालता झालो ...
देवगांधार खुंटला .. गाड्यांचे कर्कश्श्य होर्न कानात घुमले .... वळुन पाहिले तर ... पोपटी रंगाचा ड्रेस घातलेले माझे आनंदाचे झाड एकटेच चालले होते .. माझ्याकडे पाठ फ़िरवुन ....
-प्रसाद मुळे
