आमची प्रेरणा डॉ. संतोष कुलकर्णी यांची अप्रतिम गझल आजही अप्रूप वाटे
काय मी आता करावे कवडश्यांचे ...!
- लोक डोकावून बघती भरवश्यांचे...!
लग्न केले मागच्या वर्षीच त्यांनी...
काय पेढे ही मिळाले बारश्यांचे ...?
काय खातो हे कुणाला ज्ञात नाही,
मात्र कौतुक रोज त्यांच्या बाळश्यांचे...!
मोकळा पडला तमाशा...पाहतो मी...
...सूरही विरले अताशा मावश्यांचे...!
पाहुनी थोबाड सुंदर "केशवा"चे!!
..वाटते अप्रूप आता, आरश्यांचे...
- ई. केशवसुमार, मॅकल्सफिल्ड