भल्या पहाटे संकेश्वर मध्ये आमचे आगमन... मग गडहिंग्लजला प्रयाण, आणि माझे माझ्या गावी मु. लिंगनुर पो. मुंगुरवाडी ला प्रस्थान... घरी "श्रीं" चे आगमन माझ्याआधीच झालेले.. मस्तपैकी फ्रेश होउन, आरती वगैरे आटपुन संतुच्या घरी दाखल!! एका दिवसात ३ मुली पहायच्या होत्या. सकाळी उत्तुर..नंतर गडहिंग्लज, मग ऐनापुर असा बेत ठरला. पैकी उत्तुरला संतुची मावशी असल्यामुळे फक्त आम्ही दोघानीच तिकडे मुलगी बघण्यासाठी जायचे असे ठरले.
दुसर्या दिवशी ९ वाजता आम्ही गडहिंग्लज वरुन निघालो, उत्तुरमध्ये पोहचेपर्यंत आम्ही "मुलगी" या विषयावर आणि ती आमच्याप्रमाणे कशी असावी, कशी नसावी ह्यावर बरीच निश्फळ चर्चा केली। output काय?? कोण पदरात पडेल तीच छान ना!
मावशींच्याकडे पोहचल्यानंतर काकांनी मुलीच्या घरी फोन करुन सांगितले, "पाहुणे आलेत..", ... "हो..हो हो..".... "मुलगा... आणि त्यांचा मित्र "... "बर...". मुलगीच्या घरी आम्ही आल्याची कल्पना देउन आम्ही वाट पाहत बसलो.
मुलगी बी.एड. करत आहे. मुलींच्या घरचे म्हणतात की मुलगी नोकरी करणार. त्यातल्या त्यात 'एकतर लग्नानंतर मुलग्याकडच्यानी मुलगीला नोकरी लावायची नाहीतर आम्ही नोकरी लावतो . मगच लग्न' असं कांहीबाही आहे असं समजलं. मला तर काहीतरी वेगळेच वाटु लागले..."आयला! नोकरी" ... एकतर आमचा संतु साधाभोळा.. त्यात मुलगी नोकरी करणार.. मग काय उदंडच ( पण , सध्या संतुची 'पत' वाढलीये म्हणे) "काय काय आहे ते तुम्हीच विचारायचे... लाजायचे नाही ", इती काकाश्री. संतु तर अगदी कुठे TCS च्या interview ला ऍपीयर होणार आहे असंच तोंड करुन बसला होता. मी पण विनाकारण घाबरत होतो. मुलगीला काय काय विचारायचे... नाव विचार... मग डीग्री कुठली... कुठले कॉलेज.. स्पेशल विशय कोणता ते विचार... हे सर्व मीच त्याला सुचवत होतो. "Be Brave बघायचे नाहीतर आहेच की ... पुढची..." हा माझा सरळ साधा विचार!!
तोपर्यंत मुलीच्या घरुन "या" म्हणुन बोलावणे आले. संतु, संतुचे काकाश्री, मामाश्री,ओळखीचे एक गृहस्थ आणि सगळ्यात लहान असा 'मी' मुलीच्या घरी आलो. समोरच्या गल्लीतच मुलगीचे घर असल्याकारणाने प्रवास हा प्रकार काही करावा लागला नाही.
एकापेक्श्या एक हात "पाणी घ्या" म्हनुन पुढे आले.. त्यपैकीच एका हातातील तांब्या घेउन पायावर पाणी घेतले.. मी मुद्दामच वेळ करत होतो... सगळ्यात शेवटी घरात प्रवेश केला...
संतुच्या बाजुच्याच खुर्चीवर थोडासा तिरका होउन बसलो. आख्खी खोली मानसांनी भरली होती. सर्वजन अगदी .. आजोबा लोक.
काकश्रीनी, "हा मुलगा.." अशी संतुची ओळख करुन दिली. सगळे डोळे भरुन भरुन संतुकडे पाहत होते. समोरच्या चौकटीवर दोन लहान मुले ...' हे एकंदरीत काय चाललय ' ह्याचा आंदाज घेत होती. बाजुच्याच चौकटीतुन आतील बायका.. हळुच डोकावुन नवरा मुलगा कसा आहे हे पाहत होत्या...
"मुंबईमध्ये कोणत्या कंपनीत असता आपण" .. कोठुन तरी प्रश्न आला ..
"रिलायंन्स मध्ये " , इति संतु
समोरचे काही अगदी, जावा, एस्क्युल मध्ये P.hD. केलेले लोक आहेत असच वाटलं असावं कदाचीत संतुला.
तोपर्यंत आतुन दोन आज्या आल्या... मुलगा कोनता ते पहायचं होतं त्याना.. "हा .. इथं इथं ..हाच मुलगा" ..दोघीपण अगदी टक लावुन संतुकडे बघितल्या... "हं..छान आहे हो"
आजी लोक मुलग्याला बघत आहेत हे पाहण्यासाठी दोन्ही चौकटीना एकदम गर्दी झाली.. प्रत्येकालाच मुलगा म्हणजे नेमका काय प्रकार असतो ते बघायची घाई लागली असावी कदाचित!
* * *
मग मुलगी बाहेर येण्याची कुजबुज झाली. "इथे . . समोर बसुदेत..चालेल.."
'मुलगी' आली... समोर खुर्चीवर अगदी सावरुन बसली. परत एकदा दोन्ही चौकटी खचाखच भरल्या. मघाच्या आज्या पण आत येउन बसल्या. मग सगळं काही शांत झालं. चौकटीतुन सर्व बायका संतुकडे बघत होत्या... लहान मुले पण अगदी पुजेला बसल्यासारखी संतुकडे टक लावुन पाहत होती. संतुच्या काकानी शांतता भंग करत "विचारुन घ्या काय विचारायचं ते...." म्हणुन टाकले.
परत शांतता...
परत सर्वांचे लक्ष संतुकडे लागले.
"नाव कसे आपले....." , संतु विचारता झाला...
"माझे नाव, स्नेहलता सुभाष इंगळे , मी सध्या बी. एड. करते", मुलगीने संतुकडे तिरकी नजर टाकत उत्तर दिले.
"बी. एड. कुठल्या कॉलेजमधुन", इती संतु.
"डी. के. शिंदे कॉलेज, गडहिंग्लज..."
थोडी शांतता....
"qualification काय आपले?(संतु Basic शब्द विसरला होता)" , संतुने विचारले
मला पण समजले नाही की हा काय विचारतोय !!
"तेच ना... बी. एड...." मुलगी नटक्या रागात बोलली... नटकाच का असतो राग ते मला तेंव्हा समजले..
"Basic Qualification म्हणजे त्याआधी काय केलेय.. बी. कॉम. की...." , इती संतु.
"बी.ए."
"स्पेशल विषय कोणता होता?"
"मराठी..."
संतुच्या प्रश्नाना पुर्णविराम. सगळीकडे शांतता झाली.
कितीतरी वेळ शांतता ... आणि शांतता.... बाकी काही नाही. काहीतरी वेगळेच वाटु लागले. इतकी वयस्कर लोक असुन देखील कोणीही काहीच बोलेना...
लक्ष संतु पुढचा प्रश्न काय करणार ह्याकडेच होते. पण काही केल्या संतुला काय विचारावं ते सुचेना. तोपर्यंत कुजबुज सुरु झाली. मग मीच संतुला हळुच सुचविले "कॉम्पुटर वगैरे काही केले आहे का विचार..."
"कॉम्पुटरचा कोणता कोर्स वगैरे केलाय का" , इती संतु
"MSCIT... "
"कोठुन?means कोणत्या instituteमधुन" संतुला बहुतेक तेच महत्वाचे वाटले असावे.
"इथुनच की... उत्तुरमधुन"
आणखी परत एकदा शांतता पसरली. मला पण काही सुचेना.. काय विचारायचं.... बराच वेळ गेला... मग मुलीचे वडील पुढे होउन बोलले. "तुमचे विचारुन झाले असेल तर मुलगी आत जाउदे का..."
मी ती वही घेउन लिहणार तोवर त्यांचा मुलगा पुढे होउन म्हणाला .." त्यांच्याच अक्षरात लिहुन द्या.." तो बहुतेक संतुचा होणारा मेव्हणा असावा..
संतुने ती वही घेउन .. आपली माहिती खरडुन काढली( खरडुनच म्हणायला हवी... लिहीली असं काही त्याला म्हणता येणार नाही!!!!)
मावशींच्या घरी येउन पाणी घेतले व गाडीला kick मारली...