आमचे परम-मित्र श्रीयुत धोंडोपंत यांच्या अखाडा या गझलेवरून प्रेरणा घेऊन आम्हीही लेखनाच्या अखाड्यात उतरून धूळपाटीवर चार-दोन ओळी खरडण्याचे औद्धत्य करीत आहोत.
बॉस मज बोले कडाडा
"रोज सबबी, रोज खाडा"
तो पहा मेमो मिळाला
नोकरी झाली अखाडा
इन्क्रिमेंट नाही मिळाली
बढतिचाही साफ राडा
कर्णकर्कश गीत माझे
सूरही थोडा भसाडा
ती उभी सौधात आहे
खोल की तूही कवाडा !
काय मी केले कळेना ?
लावला आहेस टाडा !
हासते माझ्यावरी ती
पाहुनी माझा खुराडा
खोडसाळा ही न कविता
फक्त शब्दांचा चुराडा
