एक होती रातराणी,

सांगे गुलमोहर कहाणी,

आठवणीने तिच्याच आले

डोळ्या त्याच्या पाणी..        

उठे जीवघेणी कळ

जेव्हा सुटे दरवळ,

कसे आठवते सार

जरी लोटला हा काळ..

एक धुंद होती रात

पान-फुलं होतं गात,

हरखला गुलमोहर

जणू टाकूनिया कात..

सारा उत्कट तो संग

त्याचा खुललेला रंग,

तिला वास्तवाचे भान

अन तो स्वप्नामध्ये दंग..

त्याची नुरली ना ओढ

पण मनी राही तेढ,

उभी एकाकी रातराणी

मंद हसतसे गुढ...