प्रेरणा : जयन्ता५२ यांची गझल ओठी तुझ्या
ओठी तुझ्या सहल माझी
बघ कुठवरी मजल माझी
तव काळजाच्या किनारी
जाते नजर सखल माझी
हल्ले किती त्या सखीचे
सुजली किती शकल माझी
सुटले जरा पोट माझे
ही भोजने सफल माझी
दुनिया सह्या का न समजे?
हस्ताक्षरे सरल माझी
नजरेत खोडसाळाच्या
झाली हझल गझल माझी 