माझ्या साऱ्या जगण्याचा हिशेब;

मला माझ्या आयुष्यानं मागितला;

मी उत्तर तरी काय द्यायचे;

मला माझ्या जगण्याचा अर्थच न उमगला.

जगण्याच्या प्रत्येक पायवाटेवर;

माझं नशीब माझ्या बरोबर असायचं;

पण त्या पायवाटेवर कधी;

माझ्या पाऊलखुणांचं नसायच्या.

जगण्याची गोळाबेरीज मांडायचा ;

प्रयत्न मी आजही करतोय;

बाकी नेहमीच शून्यं राहते;

अन हातचा काही न उरतोय.

हे आयुष्य जगताना माझी;

मृगजळासारखी फसगत झाली;

चाललो होतो जिथून मी पहिला;

तिथूनच पुन्हा सुरवात झाली.

तुम्हीच सांगा मला आता;

मी हिशेब काय द्यायचा;

उरलो मी हा रिक्त असा;

जगण्याचा अर्थ कसा शोधायचा