गजरा दुज्या कुणाचा,ती वेणीत माळते आहे 

कळल्यावर ती कळ काळजास जाळते आहे 

बेवफाईचा वास तिच्या  येतोय बोलण्याला 

तिची आठवण त्याच वासात गंधाळते आहे 

घेतल्या कैक तिने बाहुपाशात आणाभाका 

आता बोलणेही माझ्याशी ती टाळते आहे

मी अशवस्त होतो,अस्वथ होत आहे 

डोळ्यातील पाणी खारे, मगर ढाळते आहे

पुरून पुरावे पुरे,प्रीतीचे पुराण्या माझ्या

नव्याशी नवी वचने,नव्याने पाळते आहे