रे नको हासुस मित्रा भाबड्या कवितेस या
कि मीही जाणतो दुख्ख जे तव अंतरी
वृत्त नाही छंद नाही ,नाही जरी अन गेयता
भंगल्या काही मनांची ही वेदना आहे खरी !!

*************************

वाहवा करीत मद्यपेले रिचवणारे खूप होते .
अन भग्नस्वप्नांचीही नक्षी मांडणारे खूप होते .

ती अशी सोडुन गेली की जणू नव्हतीच कधी
"खोटेच सारे प्रेम " ऐसे बोलणारे खूप होते .

वाटले मी एकटा , नाही कुणीही सोबती
हसरा मुखवटा घालुनी चालणारे खूप होते ,

मांडला संसार जेव्हा मी व्यथांचा ह्या इथे
"ही मुक्तके, नाही गजल "हे सांगणारे खूप होते .

रे प्रसादा व्यर्थ ही भाबडी कविता तुझी
हरवून गेल्या गालिबांचे ऐसे तराणे खूप होते .