जाणीवा

ताऱ्याच निखळणं 
वाऱ्याचं बेभान होणं
स्वप्नाच्या वाटेवर
भयभित मुद्रेने
पुन्हा तिथेच थबकण
विजेचा कल्लोळ
अंधाराचे ओहळ
पळ पळ नकोसा
रात्रीच मोहळ
उठलेला जाळ
आपसुकच अंतरात
नुसतिच पळापळ
अडकलेली मैना
पिजंऱ्याचं खिदळणं
फ़क्त काही घासासाठी
जगण्याच खिळवणं
तशातच शब्दांचं
किती बरं विव्हळणं
तुझ्या परिघाला
स्वार्थ ना रिंगण
दूज्याच्या दू:खाचे
निस्वार्थ गोंदण
खरच किती वर्णु 
अनादि आंदोलनं
अन अनंत कोंदणं
कल्पी जोशी