" फुलू दया ना मला जरा ,
बघू दया ना जग जरा -
तुम्ही सजीव, मीही सजीव
कळून घ्या भावना जरा -"
एक कळी स्फुंदत होती ,
वेलीजवळ मी असताना -
मन आपले उलगडत होती
हितगुज माझ्याशी करताना !
" काही करू शकत नाही
जगाविरुद्ध जाता येत नाही -
मरणाऱ्याला जगवते जग
जगणाऱ्याला मारते जग -"
...केविलवाणे होत म्हणालो ,
दु:ख जाणूनही कळीचे .
खिन्न हसून ती वदली ..
" नशिबाचे भोग ज्याचे त्याचे ! "
.