पोशिन्दा (कविता)

      पोशिंदा

थंडी वाऱ्यात 

उन पावसात

पाणी करून रक्ताच,

राबायच आम्ही

आलेल पीक

येईल का नाही

सुरक्षीत हातात ? 

काळजीत या

झुरून तिळ-तिळ,

मरायच आम्ही

बाजारात,

मोत्याच्या राशीला

मिळते जी काही

चवली-पावली

समजून प्रसाद तिला 

मुठीत घट्ट पकडुन,

ठेवायच आम्ही

त्याच्याच जोरावर 

राखेतून सन्साराच्या

फुलनार हिर्व स्वप्न

पुन्हा-पुन्हा,

पहायच आम्ही

त्याचच करायच 

इतरानि भांडवल

अन शेतकरी धर्माच्या

जीर्ण शेल्यात

फासळ्या दडवून

स्वतःलाच पोशिंदा,

म्हणायच आम्ही......!


      _उद्धव कराड (मो. न.९८५०६८३०४५)

          मु. जळगाव, ता. निफाड, जि. नाशिक.