ढाल
ध्यानीमनी नसता
अवचित तू यावे
अन् उन्हातही मग
चांदणे पडावे
हलकेच,
माथ्यावरुनी माझ्या
पदर तू उतारावा
पावन त्या झुळकीने
माझ्या मनाचा
विटाळ जावा
अलगद,
तू डोक्यावरुनी माझ्या
हात फेरावा
तोच मग
माझ्या जिण्याचा आधार व्हावा
ओल्या वत्सल ओठांनी
तू भाळ माझे चुंबावे
फिरुनी पुन्हा मला
रांगण्याचे भाग्य लाभावे
रित्याच माझ्या छातीत मग
पुन्हा तुफान भरावे
रांगत्या त्या,
चार क्षणांनीच मग
माझी ढाल व्हावे.......!!!
-उद्धव कराड, (मो. नं. ९८५०६८३०४५)
मु. जळगाव, ता. निफाड, जि. नाशिक.
