विश्वस्ता...

विश्वस्ता...

जगावेगळा आहे मी फिरस्ता
चोखाळतो मी अनोळखी रस्ता
लावतो मलम मी परोपरी
घाव घालणे हा तुझा शिरस्ता
राहतो हजर प्रत्येक समारंभास
बांधतो वेदनेचा नेहमी बस्ता
केला गुन्हा, केली प्रीत तुजवरी
आयुष्यात काढल्या अनेक खस्ता
झालो चरणी लीन नियतीच्या
आता तुझाच आहे भरवसा विश्वस्ता
राजेंद्र देवी