अता क्रुद्ध वणवे शमू लागले
थवे पाखरांचे जमू लागले
कधीच्याच सरल्या तुझ्या मैफ़िली
तरी स्वर तुझे आक्रमू लागले
अथक चालुनी पाय लक्ष्याकडे
असे शेवटी का दमू लागले?
जरी जाणतो मी न असणे तुझे
हृदय या ठिकाणी रमू लागले
तुझा भास माझ्यात होऊन का-
मला लोक इतके नमू लागले
न मी ईश्वरी वा न तू मानवी
जुने भेद नवखे गमू लागले
- कुमार जावडेकर