कशाला घरं तू नीटनीटकं सजवलं होतं
कुंपणा बाहेरचं जग चिखलानं बरबटलं होतं
का पाहतेस स्वप्न सुखी संसाराचे
कालचं माझं एकीशी नातं जुळलं होतं
का निरुत्तर पत्र धाडतो मी त्या पत्यावर
तीने तर केव्हांच घर बदललं होतं
का स्वातंत्र्याला मी स्वातंत्र म्हणू इथे
इवल्याश्या फुलांना कालचं कुणी खुडलं होतं
जरा हळू बोल असं साऱ्याने बजावलं मला
मला बजावताना जग किती किंचाळलं होतं
का जिवापार संभाळ केलास माझ्या हृदयाचा
कालचं मी माझं शरीर भंगारात काढलं होतं
का माझ्यासाठी जमलात तुम्ही स्मशानात वेड्यांनो
जाळण्यापूर्वी किंतींदा तुम्हीचं तर जाळलं होतं
@सनिल पांगे
