पु. शि. रेग्यांची मला आवडलेली ही एक लहानशी आणि सुंदर कविता. शुद्धलेखन मूळ कवितेत आहे तसेच ठेवले आहे -
रगेल तिच्या पोलादाच्या
ओठांवर कधि
इंदीवर जेव्हा फुलते
स्पष्ट त्याच्या पाकळिवर एका
सुइच्या अग्राइतका
रक्तबिंदु जो दिसतो -
तो माझा.
उत्सव तो माझा
जा जाउन सांगा तिला
पोलादाच्या कडेकोट बंदोबस्तातुन.
