हसले होते निरोप घेऊन निघताना
बांध तरीपण फुटला मागे वळताना
आठवणींची गर्दी झाली दाराशी
काल तुझ्या खोलीत रिकाम्या बघताना
तशीच आहे खोली अस्ताव्यस्त तुझी
अनुभवते मी तुला तिथे वावरताना
हसते आता आठवून मी स्वतःशी
दिसायचा तू गोड किती घाबरताना
सांगत होते तुझ्याच खोड्या उशीस मी
भास तुझा अन झाला कूस बदलताना
सांग कुठे या अश्रूंना मी लपवावे
अवचित येती गालावरती हसताना
काय खुशाली नभास या मी सांगावी
काय इथे घडणार तरी तू नसताना
अनिरुद्ध अभ्यंकर
