(छोट्या कविता)
१) त्या अंधार बेटावर
एकुलता एक दिवा तेवत होता
कवितेचा
माझ्या अधरांवर
तो आणि तेव्हढाच जळत होता!
२) रात्र मला व्याकुळपणे सांगत होती
तिच्या एकटेपणाची कहाणी
आणि मी
ऐकण्यात तल्लीन होतो
तिचा आवाज
गाण्याप्रमाणे!
३) मी
निर्मनुष्य रात्रींचा
हुंकार होतो की काय कोण जाणे
कारण
माझाच आवाज
केव्हढ्याने आदळत होता
माझ्या कानांवर !
४) अर्थाला धरून
गर्भापर्यंत जातो म्हटलं
तर लक्षात आलं
मी पुरुष आहे
आणि कविता स्त्री
मग मी
अर्थालाच गर्भारपण बहाल केलं!
५) जाग जाग जागलो
रात्रीच्या कुठल्यातरी घटकेला पकडायला
अस्वस्थतेचं सबंध मूळ
त्या घटकेत आहे असं वाटून
मग लक्षात आलं
ती घटका शोधणं
हेच अस्वस्थतेचं कारण होतं!
६) आता मी काहीही शोधत नाहीये
आणि तरीही मी स्वस्थ नाहीये!