.............................................
कधीतरी तू थांबशील... !
.............................................
रोज मला येतात नव्या विश्वाच्या हाका !
आकाशाच्या पलीकडे माझा आवाका !
बरे नव्हे हे अनोळखी होणे इतकेही...
कुणी घेतल्या, कधी घेतल्या आणाभाका ?
भेटलास मज डौल घेउनी कलहंसाचा...
चोच परंतू मारलीस तू जाताना का ?
निघून कोठे चाललात माझ्या दुःखांनो ?
करा सुखांचा धीट सामना...प्रसंग बाका !
कुणीतरी भेटेल तुम्हालाही उंचीचे...
उंच तुम्हीही व्हाल; परंतू आधी वाका !
हिंस्र होउनी या देहाची भूक गुरगुरे...
आठवतो मी... कधीपासुनी पडला फाका !
वीण उसवली या एकाकी आयुष्याची...
भेट तुझी पण घालत जाई त्याला टाका !
रोज नव्या चौकात मागते भीक बिचारी...
'कुणीतरी द्या लक्तर; माझी अब्रू झाका !'
कधीतरी हे संपतील जन्मांचे फेरे...
कधीतरी तू थांबशील काळाच्या चाका !
- प्रदीप कुलकर्णी
.............................................
रचनाकाल ः 6 ऑगस्ट 2009
.............................................
