अता क्रुद्ध वणवे शमू लागले
थवे पाखरांचे जमू लागले

कधीच्याच सरल्या तुझ्या मैफ़िली
तरी स्वर तुझे आक्रमू लागले

अथक चालुनी पाय लक्ष्याकडे
असे शेवटी का दमू लागले?

जरी जाणतो मी न असणे तुझे
हृदय या ठिकाणी रमू लागले

तुझा भास माझ्यात होऊन का-
मला लोक इतके नमू लागले

न मी ईश्वरी वा न तू मानवी
जुने भेद नवखे गमू लागले

- कुमार जावडेकर