टीपा -

१) पोहे पातळ कागदी वापरावेत. दगडी पोहे लवकर मऊ पडत नाहीत आणि मग ३-४ घासांनंतर दाढ आणि दात दुखायला लागतात.

२) पोहे भिजवतांना पाणी कमी-कमी शिंपडावे. जास्त पाणी टाकल्यास पोह्यांचा लगदा होतो आणि तो निस्तरण्यासाठी अजून पोहे टाकावे लागतात.

३) कच्च्या तेलाऐवजी सगळ्या मिश्रणावर मोहरी टाकून गरम केलेले तेल टाकल्यास अधिक खुमासदार चव येते.

४) कांदे वैकल्पिक आहेत. आवडत नसल्यास टाळणे उत्तम अन्यथा एकटा कांदा पदार्थाची चव घालवण्यात कसूर करत नाही.

५) यात कांद्याची पात चिरून टाकल्यास लज्जत वाढते.

६) ताज्या करकरीत कैऱ्यांच्या लोणच्याच्या ३-४ फोडी, त्या लोणच्याचा मोहरी दाळयुक्त खार आणि त्याचे लाल भडक तेल (जरा जपून) टाकल्यास (मला लिहितांनाच भूक लागायला लागलीय) घास अन घास अंतरात्मा सुखावून जातो.

७) मिरच्या, तिखट, लोणच्याचे तेल, मसाला हे पदार्थ जपून आणि आपल्या प्रकृतीला मानवतील अशा बेताने टाकावेत. मी एकदा असाच रविवारी दुपारी हा पदार्थ खाल्ला आणि त्यात सवयीप्रमाणे मुबलक तिखट आणि लोणच्याचे तेल टाकले. खाण्याच्या नादात मी साफ विसरून गेलो की मला संध्याकाळच्या कर्नाटक ट्रांस्पोर्ट च्या बसने बंगळूरला जायचे होते. वाटेत मला कुठल्या-कुठल्या जीवघेण्या प्रसंगांना तोंड द्यावे लागले ते मला, माझ्या सहप्रवाशांना, वाहकाला आणि (दयाळू) चालकालाच माहित!! अगदी परवेज मुशर्रफवरही अशी वेळ येऊ नये ही त्या जगंनियंत्याचरणी प्रार्थना! (हल्ली मला ट्रेनचा प्रवास आवडायला लागला आहे. ः-)....

तर असा हा साधा, सोपा आणि पौष्टिक पदार्थ! मी काही पाककला निपूण नाही पण हा पदार्थ मला खूप आवडतो आणि बऱ्यापैकी बनवता ही येतो. मग कधी येताय खायला दडपे पोहे?