रोजचे उसनेच हे अवसान माझे
वादळाला वाटते आव्हान माझे!
काळजी का वाटते माझी तुम्हांला?
चालले आहे खरोखर छान माझे!
खेळ चालू दे इथे निंदा-स्तुतीचा
माहिती आहे मलाही स्थान माझे...
मी कसा पडलो मला कळलेच नाही
(उंच आकाशात होते यान माझे)
जीवनाचा मुक्त मी आस्वाद घेतो
विसरुनी सन्मान वा अपमान माझे!
नेहमी आनंद मी वाटायचो; पण-
व्यर्थ येथे जायचे का दान माझे?
- कुमार जावडेकर, मुंबई
