होता वसंत तेव्हा, आता वसंत आहे

नाहीस तू समोर, इतुकीच खंत आहे ॥

भेटीत सांजवेळी मिळुनी म्हणायचो, ते

गाणे उरात माझ्या अजुनी जिवंत आहे ॥

हातात हात होते, डोळ्यांत फक्त डोळे...

त्या आठवांस आता, बुजणे पसंत आहे ॥

होतेच मार्दवाचे झडले सडे कितीक,

मातीस वास येण्या, आता उसंत आहे?

होती अबोलता? की मौनात बोलणे ते?

ती शांतता तशीही आता ज्वलंत आहे ॥

सांगू किती किती मी गोष्टी वसंतवेड्या?

माझ्या सुरांत त्याचे ओझे अनंत आहे ॥