प्रेरणास्रोत : प्रदीप कुलकर्णी यांची कविता 'अपशकुनाची घार!'
..................................................
मोसंबीची धार!
..................................................
सर्व आहेत तर्र तेथे
अन् खुले क्लबाचे दार
अंगणातल्या गुत्त्यावरती
मोसंबीची धार!
नायकिणींचा अमोल वावर
उंबरठ्याच्या आत
"मुंगळा मुंगळा" धून कधीची
असते कोणी गात!
मध्येच उठते कधीतरी
अन् ठुमका घेते एक
फडफड करते ती डोळ्यांची
मग होतो उद्रेक!
"खलास!" अंगण होते सारे
मदहोशीतच चूर
आणिक जातो मिळून त्यातच
"बिडी जलै ले"धूर!
टपून असतो खोडसाळ मी
कधी उघडते दार
अंगणातल्या गुत्त्यावरती
मोसंबीची धार!!
- खोडसाळ
..................................................
रचना आज : २४ जुलै २००८
..................................................
