दुष्काळ, कर्ज यात बुडालेले शेतकरी असोत का नर्मदातीरी भंगलेली घरटी असोत.. दु:ख शेवटी काळीज पिळवटणारेच असते..
नाहीच आस जेथे जगण्यात काय आहे?
आयुष्य ठेवलेल्या सरणात काय आहे?
दिसतात येथ सारे मिठ्ठास बोलणारे..
स्वार्थात रंगलेल्या शब्दांत काय आहे?
आता नको पुन्हा ती आश्वासने, दिलासे..
बोलावयास सारे.. पोटात काय आहे?
तू सांग देवराया आता कसा जगू मी..
सारेच फाटलेले ठिगळात काय आहे?
देऊ कसा भरवसा कोमेजल्या मनाला..
तुटतात जेथ नाती मैत्रात काय आहे?
असतो असाच थोडा पाऊस सांडलेला..
भेगाळल्या धरेला पुरणार काय आहे?
पडत्या घरास माझ्या सोडून मीच जातो..
अवशेष दावणार्‍या दगडांत काय आहे?
(विषण्ण) राघव
