त्याला पुजत असताना
डोळ्यांपुढे असणारी मुर्ती बऱ्याचदा तुझी असते,
कधी कधी तुझ्या आणि त्याच्यातल्या साम्याच आश्चर्य वाटत;
तो कायमच कृपाळू कनवाळू वगैरे;
वाटत तुही तसाच;
तसा फारसा फरक नाहीच दोघांमध्ये
पण कधी कधी मात्र जाणवत
त्याला शेंदूर लावल्याची जाण म्हणून येत असेल हाकेला धाऊन.
तूला मात्र हे असलं काही करायची गरज भासत नाही
तू तसाच असतोस
शेंदूर लावण्याच्या आधीच्या त्याच्यासारखा...

-श्यामली!