हप्ता थकला म्हूनशान, वसुलीले गेला

हप्ता गेला भाडमंधी, राख होऊन मेला ....॥१॥

पंचीस पेट्या महिनेवारी, गणित जमून व्हते

तारखेवार भेटेस्तोवर, काईबी प्राब्लेम नोते

कायच्यातबी कायबी मिसळा, देल्ली व्हती हमी

साधेसिधे समिकरन; अर्धे तुमी, अर्धे आमी

हप्त्यापायी जीव जाईन, माहित नोयतं त्येला ....॥२॥

महिना उलटून गेला बैन, हप्ता नाई आला

मंग जीव सायबाचा, कालवाकालव झाला

सायेब म्हने श्याम्या तुह्या, मनात बद्दी आली?

हप्ता नाय तं धंदा नाय, कायढीन तुह्या साली

हप्त्यासाठी सांग तुनं, उशीर काहून केला? ....॥३॥

श्याम्या म्हणे उशिर कारन, मेली माही बायकू

सायेब म्हने, तुह्या बाह्यना, मी कायले आयकू?

बायको मेली, माय मेली, उद्या मरन तुहा भाऊ

आमी किती दिवस मंग असे, हप्त्याबिना राहू?

एकटा मीच खात नाय, वर्तून आडर आला ....॥४॥

माय मरन म्हनल्यावर, गरम झालं रक्त

इचार-मिचार काय नाय, पेटून उठला फ़क्त

गुंडा नोयता तरीबी पन, गुंड्यावानी वागला

उचलूनशान सायबाले, भट्टीमंधी फ़ेकला

अभयतेनं देस बाप्पा, कुणिकडे नेला?

हप्ता गेला भाडमंधी, भट्टीमंधी मेला ....॥५॥

गंगाधर मुटे

----------------------------------------------------

ही केवळ कविता आहे. या कल्पनाविलासाला कसलेच संदर्भ नाहीत.

----------------------------------------------------