"आई दिसे ठायी ठायी"
आई! आई!! आई!!!
तू असते माझे हृदयी।
मला मोडे काटा ,
तुझे नयनी पाणी येई॥ध्रु॥
सतत माझा विचार करते।
माझे भोवती फिरत राहते॥
मला घेते कडेवर,
स्वतः चालते पायी ॥ध्रु॥१॥
माझ्या दुखल्या खुपल्याला तू जागते।
रात्रं दिवस माझी सुश्रुषा करते॥
स्वतः उपाशी राहून,
मला भरपूर देई॥ध्रु॥२॥
मला ठेच लागता जवळ घेते।
त्यावर हळुवार फुंकर घालते॥
सात्त्वंनासाठी तू,
छूमंतर म्हणत जाई॥ध्रु॥३॥
आज जरी तू माझे जवळी नाही।
माझे मन सतत उदास राही॥
जीवनात रोज माझ्या,
दिसे तू ठायी ठायी॥ध्रु॥४॥
अनंत खोंडे.
१९।७।२०११