प्रेरणास्रोत : मिलिंद फणसे यांनी आणलेला वीट

रुदनभरल्या शायरीला मागणीचा पेच येथे
अन् विडंबन चाळण्याला होत रस्सीखेच येथे

रोजचा छळवाद यांच्या रोजच्या भडिमार गझला
वाचताना लागते मज नेहमीची ठेच येथे

मी कधीचा बेवड्यासम सोम-प्याले पीत आहे
का तरीही वारुणीचे डोह भरलेलेच येथे?

यत्न मी आजन्म केला माणसांशी बोलण्याचा
ते कधी बोलू न शकले, ते सुद्धा नवरेच येथे

मयसभा ही अप्सरांची, काय त्यांचे रूप सांगू
चेहरे एकाहुनी ते एकसे दिलखेच येथे

शेर तो घेऊन आला हे तुझ्या आहे भल्याचे
त्यातले काव्यांश पुरते 'खोडसाळा' ठेच येथे