आज चित्त यांचा एका प्रतिसादामुळे आम्हाला मिलिंद फणसें यांची जुनी अप्रतिम गझल सोहळा वाचायला मिळाली. या गझलेने आम्हाला प्रेरणा दिली.
डाव हा आहे तिचा बघ वेगळा
आवळा देऊन मागे कोहळा
प्रेम ठरले एक चर्चा आमचे
आयुधांनी सज्ज ती, मी कोवळा
रोजचे वेणीफणी करणे तिचे
तासभर चाले तिचा हा सोहळा
शोधला बकरा नवा, नवरा नवा
खूप पैसे आणि भोळा-बावळा
मज पटावे हे कसे पण सांग तू
झाड पडले त्यास कारण कावळा!
तू फसावे ह्याचसाठी छेडतो
लावला आहे नवा मी सापळा
हाच कारावास दे आजन्म तू
मारतो डोळा मला हा आंधळा
कोण हा गातोय इतक्या रातरी
आवळा जावा जरा त्याचा गळा
