आहे मी एक समुद्रपक्षी,
माहित आहेत मर्यादा,माझ्या मला...पण,
मर्यादा आणि आकांक्षा,प्रमाण आहे व्यस्त
उंच आकाशात भरारी घ्यायची आहे मला मस्त!
कार्वर म्हणतो,
Start where you are,
with what you have
make Somathing of it
Never be satisfied!
मग मी का नाही जायचं,उंच उंच आकाशात?
माझे दोन चिमुकले पंख,
पेलतील ना हे शिवधनुष्य!
आणि,होईल त्याचंच इंद्रधनुष्य,सप्तरंगी!
कारण,जोडीला माझी जिद्द आहे,
आहे आकांक्षा आणि माझी इच्छाशक्ती,
माझी मनोदेवता,माझा आतला आवाज!
नाही मला मान्य,
"बाबा वाक्यं प्रमाणं!"
नकोच मला तुमची ती मळलेली पायवाट अन् रुळलेला रस्ता,
शोधीन माझा मार्ग मीच आणि करेन तयार रस्ता!
झाडा़झुडुपांची वाटेतली संकटं
देईन तोडून ,फेकून
पण.. मला उडायचं आहे,
उंच भरारी घ्यायची आहे!
माझे भाईबंद 'कावकाव' करत आहेत,
आणि माझे सखेसुह्रद करत आहेत काळजी,
वाटू दे त्यांना गंमत आणि उडवू दे खिल्ली,
थोडी काळजी सुध्दा पण आवश्यक आहे.
माहित आहे माझंच मला,
"माझा गुरु मीच आहे,"दुसरा साथ देणर नाही,
पण मिळालीच साथ मला,मी ती नाकारणार नाही.
साथ हवी जिद्दीची,
कारण, वाट ही न परतीची!
सोबती माझा मध्येच दमला,
किंवा थकला शरीराने,
जरुर करीन मी ही संगत आणि थोडं औषधपाणी
पण मनानेच दमल्यानंतर?
उपाय नाहीच काही त्याला,
शिवाय एकच,सारखे मनात एकच घोकणे
मागचे दोर कापले आहेत, आणि
झेप पुढेच घ्यायची आहे.
क्षितीजापर्यंत दूर कक्षा माझ्या विस्तारल्या आहेत
आणि, कुंपण तोडून जायचे आहे मला,
क्षितीजाच्याही पलिकडे!
अथांग समुद्राचा किनारा मला दिसतो आहे,
पण न दिसणारा त्याचा तळ मला शोधायचा आहे!