आमची प्रेरणा अदितीताईंची सुंदर कविता/गझल काल सांगावा मिळाला.... आणि केशवसुमारांचे मजेदार विडंबन सोड असले नाद सगळे...
रोज डोळ्यांतून जाती
लाव त्या पाण्या कपाती !
थोरली नाकारली मी
धाकटी डौलात पाती
संपवे ना स्नान त्यांना
सोबतीने जे नहाती
ना जमाना सज्जनांचा
लाच ती सारेच खाती
आज कांगावा कशाला
काल जर आलीस हाती ?
लेखिकेचे काव्य पडले
खोडसाळा दैत्य हाती ! 
--खोडसाळ
(माघ शु.२ शके १९२९
९ फेब्रु. २००८)
(हाही प्रयत्न खोडसाळ आहे हे वे सां न ल)