तो समुद्र आणिल लाट पुन्हा
अन पुसून टाकिल जुन्या खुणा
लाटांवर उठतील लाटा
त्या हरवून जातिल वाटा
वाटांवर अलगद उठल्या
तो मिटवून टाकिल पदचिन्हा !
अबोल अस्फुट प्रीती
रेखियली रेतीवरती
परी घेउन येता भरती
निष्ठूर! ना सोडी मुळी कुणा - !
कधी रुद्ध कधी मंजूळ
कधी महाभयंकर शीळ
प्रारब्धच हे जडशीळ !
निर्दयास पाहून ये करुणा - !
